Ματωμένες Ασπίδες

Θα ‘θελα να γράψω λίγα λόγια για το βιβλίο αυτό. Φίλος μου ο συγγραφέας (ή έτσι πιστεύω τουλάχιστον), αλλά θα προσπαθήσω να πω όσο γίνεται πιο αληθινά τι πιστεύω για το πρώτο του αυτό πόνημα.

Το βιβλίο αναφέρεται στην μάχη του Μαραθώνα και τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν με επίκεντρο το κοσμογονικό αυτό γεγονός για τον Δυτικό Πολιτισμό. Αυτό μπορεί να ακούγεται υπερβολικό (και είναι πράγματι λυπηρό, γιατί ξέρω πως πολλοί Έλληνες αγνοούν την τεράστια σημασία της μάχης αυτής), αλλά για όσους θέλουν να ανήκουν στον Δυτικό Πολιτισμό, όσους σε αυτόν αναγνωρίζουν την μετεξέλιξη των μεγάλων ιδεών του αρχαίου κόσμου της κλασσικής εποχής, αυτό είναι αυτονόητο. Και ο συγγραφέας είναι ένας τέτοιος άνθρωπος. Για αυτό και η επιλογή της μάχης δεν έγινε τυχαία, και αυτό φροντίζει να το τονίζει σε όλο το μήκος του έργου.

Η υπόθεση είναι (ή έστω θα όφειλε να είναι) γνωστή. Στηριγμένος στον Ηρόδοτο και την πραγματική ιστοριογραφία, ο Πολύκαρπος φτιάχνει ένα ιστορικό μυθιστόρημα που ακολουθεί τα πραγματικά γεγονότα. Μέσα από τα μάτια του τραγικού ποιητή Αισχύλου βλέπουμε την εξέλιξη τους. Δεν αποτελεί όμως μια απλή εξιστόρηση αυτών. Φροντίζει να τα εμπλουτίζει με ζωντανούς διαλόγους, έντονες σκηνές, ζωηρές περιγραφές και ακόμα να εφευρίσκει ή να παραλλάσει ενίοτε τα γεγονότα, χωρίς όμως να αλλοιώνει την ουσία τους.Η περιγραφή της μάχης είναι με λίγα λόγια κινηματογραφική. Επηρεασμένος από τις Πύλες της Φωτιάς, ο Πολύκαρπος πάει ένα βήμα παραπέρα περιγράφοντας όχι μόνο, όπως και στις Πύλες, με ωμά λόγια τη σύγκρουση αλλά εισάγοντας μια κινηματογραφική απεικόνιση της μάχης. Μια επική περιγραφή, που καταφέρνει να συνδυάσει τόσο την ωμή και εμετική ατμόσφαιρα της μάχης όσο και την επική, υπεράνθρωπη εικόνα των πολεμιστών αυτών. Οι ομηρικές εικόνες είναι διάσπαρτες στο κείμενο και η έμπνευση από τον δάσκαλο των Ελλήνων δεν θα μπορούσε να λείπει και στην μάχη. Η γλώσσα λοιπόν του κειμένου είναι απλή, ιδιαίτερα ευανάγνωστη και επηρεασμένη εμφανώς από τα Ομηρικά Έπη. Οι διάλογοι των ηρώων είναι δυνατοί, άμεσοι, αγγίζοντας αμέσως το θιγόμενο ζήτημα. Αν και σε μερικά σημεία, χωρούσε περισσότερη δουλειά πάνω στη γλώσσα, το συνολικό αποτέλεσμα μόνο θετικό μπορεί να χαρακτηριστεί, δεδομένου μάλιστα πως πρόκειται για την πρώτη προσπάθεια του συγγραφέα.

Ιδεολογικά, το βιβλίο προτάσσει τις αξίες που γέννησαν την Αθηναϊκή Δημοκρατία. Η ισότητα, η ελεύθερη γνώμη, η ελευθερία, η πατρίδα ως εγγυήτρια της ελευθερίας, η αμφισβήτηση και το ελεύθερο πνεύμα θα συγκρουστούν στο Μαραθώνα με την δουλεία, την Ανατολή, την ανελευθερία και την βαρβαρότητα. Οι θεοί στάθηκαν στον πλευρό των Ελλήνων για να κερδίσουν την μεγάλη μάχη του Δυτικού πολιτισμού. Αν και είμαι απόλυτα βέβαιος πως μπροστά στην ορμή της νεογέννητης Ελληνικής Ιδέας μάλλον δεν θα τολμούσαν ποτέ να ταχθούν με τον πλευρό της Ανατολής. Γιατί ούτε και οι θεοί δεν θα μπορούσαν να εμποδίσουν την κοσμογονία που ερχόταν. Φυσικά οι θεοί ενυπάρχουν μέσα στο βιβλίο του Πολύκαρπου. Οι εικόνες του Πάνα είναι τόσο ζωντανές που σχεδόν μπορεί κανείς να μυρίσει τη βαριά του μυρωδιά.

Στις μέρες μας, με τις αξίες του Δυτικού Πολιτισμού να βάλλονται, με τα ατομικά δικαιώματα να περιορίζονται, τον θρησκευτικό φανατισμό να αυξάνει, την επέλαση των βάρβαρων μορφών του χριστιανισμού και του ισλαμισμού σε Δύση και Ανατολή, το βιβλίο αυτό μας θυμίζει έναν άλλο πολιτισμό, μια αναλαμπή φωτός αρκετή όμως για να φωτίζει την ανθρωπότητα ολόκληρη ως το τέλος της…