Ελλοπία

Θεωρώ μάλλον υποχρέωση μου, ως πρώτη δημοσίευση στο Μέγα Αμπελοφιλοσοφικό, να κάνω μια αναφορά στην πανέμορφη κοιλάδα της Ελλοπίας. Φαντάζομαι δεν θα την έχεις ακουστά αναγνώστη. Τουλάχιστον όχι με το αρχαίο της όνομα. Το όνομα που ακόμα χρησιμοποιούν για αυτή οι θεοί που την κατοικούν.

     

Σαν κάθε μυθική κοιλάδα, έτσι και η Ελλοπία είναι κρυμμένη ανάμεσα στα βουνά. Ο δρόμος για να προσεγγιστεί είναι πάντοτε δύσκολος, και μόνο ένα βήμα πριν το τέλος, όταν ο ταξιδιώτης αποδειχτεί άξιος, η κοιλάδα ξεδιπλώνεται μεγαλειώδης και μαγική. Σαν κάθε μυθική κοιλάδα, διαθέτει λίμνη γεμάτη μύθους και ιστορίες θρυλικές. Η λίμνη, όπως κάθε λίμνη που βρίσκεται σε μυθική κοιλάδα, έχει στο κέντρο της ένα νησάκι. Και όπως κάθε τέτοιο νησάκι, έχει πάνω του ένα μικρό χωριό, που κουβαλάει τους θρύλους του, όπως και η λίμνη. Φυσικά, στην άκρη της λίμνης, σαν να γεννήθηκε από αυτή, υπάρχει μια πόλη. Μια πόλη χτισμένη γύρω από ένα αρχαίο κάστρο. Και δεν θα ήταν ολοκληρωμένη μυθική κοιλάδα, αν στις εισόδους της δεν έστεκαν ερειπωμένες, οι πανάρχαιες πόλεις-φρούρια που την προστάτευαν από βορρά και νότο.

Μια μυθική κοιλάδα δεν θα μπορούσε να μην είναι τόπος κατοικίας θεών. Και φυσικά ούτε και η μαγική κοιλάδα της Ελλοπίας διαφέρει. Είναι τόσο αρχαία η κοιλάδα, που τα μνημεία ακόμα μιλούνε για τις θηλυκές θεότητες που κατοικούν εδώ από την αυγή του χρόνου, πριν ακόμα έρθουν να ζήσουν μαζί τους οι ανδρικοί θεοί. Μνημεία που μιλάνε για την εποχή που ακόμα και οι θεοί έμεναν στα δέντρα, σε μεγάλα αιωνόβια δένδρα, σαν την Ιερή Βελανιδιά. Έτσι, όπως το θέλει η παράδοση των μυθικών κοιλάδων που είναι αρχέγονες κατοικίες θεών, έτσι και στην Ελλοπία υπάρχει ένα Μαντείο. Και φυσικά, όπως κάθε μυθική κοιλάδα, αποτελεί την κοιτίδα ενός λαού που έμελλε να αλλάξει την ανθρωπότητα.

   

Και σαν κάθε μυθική κοιλάδα, ξεχάστηκε και υπάρχει μόνο για αυτούς που ξέρουν πού θα την αναζητήσουν….